Luwiler

Luwiler’in kökeni problemini çözmek için birçok hipotezler ileri sürülmüştür. Bu hipotezler,substrat dillere ait olduğu bilinen nd/nt, ss/os sonekli yer adlarının, özellikle Güney Anadolu’da yaygın bir şekilde görülmesine dayanır. Sonekli yer adları yalnız Küçükasya’nın güney sahillerinde değil, bütün Ege civarında, hatta balkanlardaki İllirya’da ve Sicilya ‘da  da yaygın bir şekilde görülmüştür. Bu duruma dayanarak, Schachermeyr  isimli bilgin, substrat diller konuşan Hint-Avrupa’lı kavimlerin  Fırat nehrinden Sicilya’ya kadar yayılmış olduklarını ileri sürmüştür. A.Goetze ise, bu kadar geniş bir alanın tetkik ve kontrol edilemeyeceğini, substrat sonekli dilleri Hint-Avrupa dillerinden saydığını, Luwice’de  de görülen bu eklerin Güney Anadolu’da kesif bir şekilde bulunduğuna dayanarak, Luwiler’in Güney Anadolu bölgesinde oturduklarını kabul etmekte idi.

     Görülüyor ki Luwiler’in kökeni, münakaşa konusudur. Luwiler M.Ö. 3. Binyılda Güney Anadolu sahil ovalarında, Hitit vesikalarının onlara verdikleri isimle Luwi kavimleri yaşamakta idi. Mersin -Yümüktepe ve Tarsus-Gözlükale  kazılarında görülen M.Ö.3.Binyıl Erken Tunç kültürü bu Luwi kavimlerine ait idi.M.Ö.2. Binyılda Hititler, bugünkü Antalya ve çevresine ‘Arzava memleketleri’’ diyorlardı. Hitit metinlerinde, bu kavmin diline hiçbir zaman Arzava dili veya Arzavaca denilmemektedir. Bu halkın diline Lui(li)ce deniliyordu